மதுரை 625015

மதுரை 625015. திருப்பரங்குன்றம். தியாகராசர் பொறியியற் கல்லூரி. ஆண்கள் விடுதி.

Rangers
அம்பலவான சுவாமிகள்
டவுசர் பாண்டிஸ்
ஏழரை
Drizzlers
மொக்கையன்ஸ்
Spiders
Rockers
Storm
Band of Brothers
கசமுசா
கவர்ன்மெண்ட் ஒயின்ஸ்
கிங்ஸ்
MC
கல்யாணி
மகாராஜா (திருப்பரங்குன்றம் தியேட்டர் பேருங்கோவ்)
Satanic samurais

இவையெல்லாம் கிரிக்கெட் அணிகளின் பெயர்கள். கல்லூரி விடுதியில் வெள்ளொளி கிரிக்கெட் போட்டிகள் வருடாவருடம் பிப்ரவரி மாதம் தவறாமல் நடக்கும். அணிக்கு எட்டு பேர். நுழைவுக் கட்டணம் ஐம்பது ரூபாய்.டென்னிஸ் பந்து. பெளலிங் கிடையாது. அதிகபட்சம் இரண்டு அடிகள் எடுத்துவைத்து கையைச் சுற்றாமல் வீசலாம்(Chucking). லீக் ஆட்டங்களுக்கு தலா எட்டு ஓவர்கள். காலிறுதி போட்டிக்கு பத்து ஓவர்.அரையிறுதி போட்டிகளுக்கு பன்னிரெண்டு ஓவர்கள். இறுதிப் போட்டி பதினைந்து ஓவர்கள்.

முதலாண்டு மாணவர்கள் அனைவரும் கண்டிப்பாக கலந்துகொள்ளவேண்டும். மிரட்டியாவது சேர்க்கப்படுவார்கள். ஆடத்தெரியாவிட்டாலும் 50 ரூபாய் கொடுக்க வேண்டும்.

லீக் ஆட்டங்களில் எப்போதும் நான்காம் ஆண்டு அணிகள் முதலாண்டு அணிகளோடும் இரண்டாம் ஆண்டு மூன்றாம் ஆண்டு அணிகளோடும் ஆடுவார்கள். அப்போதுதான் இறுதியாண்டு மாணவர்கள் சுலபமாக காலிறுதி வரை வர முடியும். ;)

முதலாண்டு மாணவன் பேட்டிங் செய்ய இறங்கும்போதே எப்படி அவுட் ஆக விருப்பம் என கேட்டுவிடுவோம். அவன் விருப்பம் போல் குச்சி கழண்டோ, காட்ச் கொடுத்தோ ரன் அவுட்டோ ஆகலாம். முதலாண்டு மாணவன் நான்கு ரன் அடித்தாலும் ஒன்று அல்லது இரண்டு ரன்கள் மட்டுமே கணக்கில் கொள்ளப்படும். ஒரு ஓவருக்கு அவன் எவ்வளவு அடித்தாலும் அதிகபட்சம் நான்கு அல்லது ஐந்து ரன்கள் மட்டுமே ஸ்கோரில் ஏறும். இதே இறுதியாண்டு மாணவனாக இருந்தால் இரண்டு அடித்தால் நான்கு, நான்கு அடித்தால் ஆறு. ஒரே ரணகளம் தான். ஒவ்வொரு மேட்ச் முடிந்ததும் லவுட் ஸ்பீக்கரில் ஒரு குத்து பாட்டு போட்டு குத்தாட்டம் தான்.

இறுதியாண்டு மாணவர்கள்தான் அம்பயர்களாக இருப்பார்கள். எதிரணியில் ஜூனியர் எவனாவது தொடர்ந்து அடித்து ஆடினால் யோசிக்காமல் அவுட் கொடுக்கப்படும். Benefit of doubt எப்போதுமே இறுதியாண்டு அணிக்குத் தான் :)

காலிறுதி சுற்று ஆரம்பித்ததும் போட்டிகள் சூடுபிடித்துவிடும். சண்டை அடிதடி என அல்லோலப்படும். இறுதியாண்டு அணியை எப்போதும் தோற்கவிட மாட்டோம். அப்படியே தோற்பது போலிருந்தால் ஜூனியர்களை அழைத்து "டேய் எப்படியும் அடுத்த வருசம் நீங்க விளையாடுவீங்க. எங்களுக்கு இது தான் கடைசி. அடுத்த வருசம் நீங்க ஜெயிச்சுக்குங்க.இந்த வருசம் விடுங்கடா" என ஃபீலிங் டயலாக்கோ "டேய் ஒழுங்கா மரியாதையா தோத்துடுங்கடா. இல்ல ஒருத்தனும் ஒழுங்கா கிரவுண்டை விட்டு வெளிய வர மாட்டீங்க" என அன்பாகவோ பேசி ஜெயிக்க வைப்போம்.

இந்த போட்டிகளின் ஹைலைட்டே கமெண்ட்ரிதான். மாலை ஐந்து மணியிலிருந்தே போட்டிகள் ஆரம்பித்தாலும் இரவு எட்டு மணிக்கு மேல் கல்லூரி காலி ஆனபின் தான் கமெண்ட்ரி சூடுபிடிக்கும். மற்றவர்களை ஓட்டுவதும், மைக்கிலேயே ஜூனியரை அவுட் ஆகி வெளியே வருமாறு அழைப்பதும், ஸ்கோரை குறைத்து சொல்வதும், கடலை போடுபவர்களையும் இலை பறிப்பவர்களையும் கெட்ட வார்த்தையில் வைவதுமென ஜாலியாக இருக்கும். பல பேரின் காதல் கோட்டைகள் கமெண்டேட்டர்களின் வாயில் இடிந்து சுக்குநூறாகும்.

அன்பே
அனிதா
நீ எனக்கு
ஹனி தா!

என கவுஜ அரங்கேற்றமும் நடக்கும்.

கண்டிப்பாக தினம் ஒரு அடிதடியாவது அரங்கேறும். மின்விளக்குகள் உடைபடும். போட்டி நடத்தும் ரெப்புகள் பணம் அடிப்பதாக கம்ப்ளெயிண்டுகள் வரும். ஏமாற்றி தோற்கடிக்கப்பட்டதாக விவாதங்கள் நடக்கும். வேண்டுமென்றே வலுவான அணியுடன் மோத வைத்து தோற்கடிக்கப்பட்டதாக சண்டை எழும். சண்டை போட்டதும் குத்து பாட்டுக்கு சேர்ந்து குத்தாட்டம் போடுவார்கள். போட்டி நடக்கும் நான்கு நாட்களும் திருவிழா தான்.

வருடம் முழுக்க கிரிக்கெட்டே கதி என இருந்தாலும் இந்த நான்கு நாட்கள் இரவும் பகலும் மைதானத்திலேயே தான்.

கல்லூரி முடிந்ததும் விடுதி அறையை காலி செயவதற்கு முன் 'இனி கிரிக்கெட்டே விளையாடப் போவதில்லை' என்பது போல் தொடர்ந்து விளையாடிக்கொண்டிருந்த அந்த நான்கு நாட்கள் இன்னும் நினைவிலிருக்கிறது.

இன்றும் விடுதி நண்பர்கள் யாரையாவது தற்செயலாக சந்திக்க நேர்ந்தால் கேட்கப்படும் மூன்றாவது கேள்வி "இப்பவும் கிரிக்கெட் விளையாடறயாடா?" என்பதாகத் தான் இருக்கிறது.